ستاره شناسی در قرآن

اولین نشست علمی گروه پژوهش های اسلام شناسی و ایران شناسی در سال 1395 تحت عنوان «ستاره شناسی در  قرآن» با سخنرانی دكتر رضا خانی پور در اندیشگاه فرهنگی برگزار شد. 
در این نشست علمی كه به بررسی علم نجوم و كیهان شناسی در قرآن اختصاص داشت، در ابتدا به راه های مختلف ارتباط انسان با آیات قرآن و بهره برداری از آن، شامل ارتباط تبرك جویانه، ارتباط علمی و ارتباط عملی اشاره شد، و سپس ضرورت وجود هر سه راه برای دریافت نتیجه مطلوب از قرآن مورد تأكید قرار گرفت. 
خانی پور در ادامه این مبحث گفت: بررسی آیات قرآن نشان می دهد كه بسیاری از مباحث مطرح شده در قرآن ریشه علمی داشته و خود قرآن انسان ها را به تدبر و تفكر فرا می خواند. 
وی در ادامه، نحوه سوق دادن و هدایت  قرآن به سوی انجام كارهای پژوهشی را مورد بررسی قرار داد و اشاره كرد كه قرآن در بسیاری از موارد با طراحی یك پرسش، ذهن انسان ها را به كاوش وا می دارد و گاهی با طرح جملات خبری، موضوع و حیطه تفكر عمیق را به انسان پیشنهاد می دهد. وی همچنین به این نكته اشاره نمود كه چرا قرآن در بسیاری از موارد به ذكر جزئیات نمی پردازد كه یكی از علل آن، افزایش خلاقیت و رشد فكری انسان است و دیگر اینكه گاهی جزئیات خدشه ای به موضوع كلی وارد نمی سازد. سپس ایشان با بیان شاهد مثال های متعددی از آیات قرآنی، مسئله نجوم و كیهان شناسی و تاثیر آن بر زندگی انسان ها مانند تعیین مواقیت حج و نظایر آن را مورد بررسی قرار داده و مستمعین را به تدبر در آیات قرآنی فرا خواند.
وی در خاتمه افزود كه خداوند نام بسیاری از سور قرآنی را مستقیما در ارتباط و متناسب با بحث نجوم انتخاب كرده، سوره هائی همچون انشقاق، انفطار، بروج، نجم، قمر، تكویر، شمس و مانند آن و در بسیاری از سوره ها و آیات دیگر مثل آل عمران، فاطر، حج و ... نیز به طور غیرمستقیم به پدیده های نجومی اشاره كرده است. جلسه با بیان سئوالات و پیشنهادهائی از سوی حضار پایان یافت.