تضعیف جایگاه حزب ایران نوین  بین اهالی ورامین

محل نگهداری: سازمان اسناد و کتابخانه ملی، آرشیو ملی ایران           شماره بازیابی: 9784/230

سند حاضر گزارشی است از سرتیب علی ارمکان به امیرعباس هویدا(نخست­وزیر)، که درپی دستور بررسی و تحقیق از شرح حال خانوادة فرجی و سوءاستفاده­های شخصی آن­ها از جایگاه حزب ایران نوین در ورامین ارائه شده است. بر اساس این گزارش، فرجی­ها جزو خانواده­های سرشناس ورامین و اکثر آن­ها تحصیل­کرده بودند. مسن­ترین آن­ها حاجی اسدالله فرجی(رئیس انجمن شهر ورامین) و بیشتر افراد این خانواده عضو حزب ایران نوین بودند. از جملة اقدامات فرجی­ها ایجاد رعب، اعمال نفوذ و کسب حمایت استاندار، نمایندة مجلس شورای ملی و رئیس کمیته حزب ایران نوین ورامین برای بدست آوردن پست­های دولتی، ریاست دانش­سرای مقدماتی، دخالت در امور بخشداری، شهرداری و انجمن شهر و همچنین دارای عاملیت قند و شکر، روغن، برنج و سیمان ورامین بوده است. نتیجة این اقدامات سوء بین اهالی ورامین  ایجاد حس تنفر نسبت به فرجی­ها و سلب اعتماد نسبت به حزب ایران نوین را در پی داشته است. علاوه براین، پیشرفت­های اجتماعی و عمرانی گرمسار نسبت به ورامین، پیشی­گرفتن شمار حزب مردم ورامین به نمایندگی سیدجواد حسینی نسبت به حزب ایران نوین درجریان تظاهرات ۲۸ مرداد از دیگر تبعات سوء حضور خاندان فرجی در حزب ایران نوین گزارش شده است.

تاریخچه

«حزب ایران نوین» یکی از دو حزب دولتی عصر پهلوی است که که طی سال­های 1342 تا 1354 حزب حاکم به شمار می‌رفت دبیرکلی این حزب را حسنعلی منصور و امیرعباس هویدا ، نخست وزیران وقت برعهده داشتند. «حزب ایران نوین» در انتخابات دورة ۲۲و۲۳ مجلس شورای ملی طی سال­های ۱۳۴۶ تا۱۳۵۰ اکثریت نمایندگان را در اختیار خود داشت و با دارا بودن کمیته اجرایی و دفتر سیاسی، سازمان جوانان، زنان، کشاورزان، کارگران، بازرگانان، سندیکاهای کارگری، اتحادیه‌های اصناف و سایر تشکیلات وابسته و تعدد شعبه در کنار کمیته مرکزی خود اقداماتی در حوزه‌های سیاسی و اقتصادی انجام دادند. این حزب برای آموزش کادر خود، مدرسه عالی علوم سیاسی و امور حزبی را تاسیس کرد و روزنامه ندای ایران نوین را به عنوان ارگان خود منتشر کرد. محمدرضا‌ پهلوی در 11 اسفند 1353 برخلاف تأکیدات مکرر سال‌های قبل خود در ستایش از نظام چند حزبی، خواستار انحلال همه سازمان‌ها و احزاب سیاسی موجود و تشکیل حزب واحد رستاخیز تحت نظارت مستقیم محمدرضا پهلوی و خاندان سلطنت شد. در نتیجه حزب ایران نوین در«حزب رستاخیز» ادغام شد.

امام خمینى(ره) دربارة وضعیت احزاب و حزب ایران نوین درسال 1343 مى­فرمایند:

دولت­ها مى­آیند و مى­روند، هر دولتى هم مى­آید یک حزبى درست مى­کند ...، یکی حزب مردم درست مى­کند، یکى حزب چى درست می­کند یکى حزب ایران نوین درست مى­کند، یکى حزب چه... حزب زورى معنا ندارد.

فساد کابینه امیرعباس هویدا و سوءاستفاده از بودجه دولت/ ۱۳۵۷؛

محل نگهداری: سازمان اسناد و کتابخانه ملی، آرشیو ملی ایران        شماره بازیابی: 285/63/601

نامه نصراله اهورهوش شیرازی مدیر روزنامه در حال توقیف جوشن به ارتشبد ازهاری نخست­وزیر وقت و رونوشت آن به رییس کمیسیون عرایض مجلس شورای ملی و رییس دادسرای دیوان­کیفر در خصوص فساد در کابینه امیرعباس هویدا و سوءاستفاده افراد کابینه از بودجه سری دولت­ها و هواپیمایی ملی و سایر وزارت­خانه­ها و شرکت­های دولتی و درخواست ملاقات حضوری با وی جهت بازگو کردن حقایق. 

چند نمونه از فساد در کابینه هویدا به گفته نصراله اهورهوش شیرازی:

1. شرکت در قاچاق توسط منصور صالحی٬ امیرعباس هویدا (دبیرسفارت ایران در پاریس) و سپهبد خادمی جهرمی (رییس هواپیمایی) به نقل از رادیو پاریس و حمل کالای قاچاق در آلمان.
2.  معاملات زیان­آور خسروشاهی وزیر بازرگانی در زمان نخست­وزیری آموزگار.
3. حیف و میل اموال و دریافت حقوق از دو محل توسط دکتر حسین خطیبی مدیرعامل شیروخورشید سرخ.
4. تصرف مساحت زیادی از اراضی موقوفه و منابع ملی توسط پرویز خسروانی افسر بازنشسته ژاندارمری.
5. تصرف بیش از سه میلیون اراضی دولت در کرج توسط عباس عظیمی تحت حمایت ارتشبد نصیری.
6. تصرف اراضی دولت و معادن شن و ماسه رودخانه کرج توسط ساعدی.
7. سوءاستفاده خیامی از فروش پیکان به قیمت بالای دولتی.
8. سوءاستفاده بهادری استاندار مازندران در امور مالیاتی.
9. تصاحب پست و سمت توسط جهانگیر آموزگار و فریدون هویدا بواسطه نفوذ و قدرت برادران خود.
10. فروش خانه­های عظیمیه کرج به کردهای پناهنده ایران.
11. بساز و بفروشی جمشید آموزگار در آمریکا و تصاحب چند شرکت ایرانی.
12. حاتم­بخشی کیان­پور رییس اوقاف و واگذاری اراضی موقوفه به دوستان و افراد صاحب نفوذ.
13. جلوگیری از انتخاب نصراله اهورهوش شیرازی به عنوان کاندیدای مجلس شورای ملی.
14. دزدی­های مهندس اشرافی وزیر وقت پست و تلگراف، رسول پرویزی عضو هیات­مدیره شرکت تلفن و مشیری مدیرعامل شرکت تلفن بالغ بر صدها میلیون تومان.

تاریخچه:

 نصراله اهورهوش شیرازی روزنامه جوشن را در شیراز منتشر می‌ساخت و به علت انتقاد از رژیم پهلوی توقیف شد و به انتشار صد شماره از روزنامه کورش پرداخت. وی کارمند وزارت دارایی و چند سالی هم رییس اداره رادیو و تبلیغات فارسی بود.

امیرعبّاس هویدا سیاستمدار ایرانی بود. او در زمان پادشاهی محمدرضا پهلوی به مدت ۱۲ سال و شش ماه (تا سال 1356) نخست‌وزیر ایران بود. قاچاق هویدا که در این تلگراف به آن اشاره شده است مربوط به سال 1325 است که هویدا دبیر سفارت ایران در پاریس بود. در این تلگراف چندین بار به بهایی بودن هویدا اشاره شده است. هویدا در حکومت پهلوی سمت‌های بسیاری در ایران داشته که از جمله آنها اشتغال در وزارت امور خارجه، مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران، وزارت دارایی، نخست وزیری را می‌توان نام برد.

فساد مالی سازمان ژاندارمری در دوره پهلوی/1353

محل نگهداری: سازمان اسناد و کتابخانه ملی، آرشیو ملی ایران           شماره بازیابی: 19633/230

سند حاضر نامه فخرالدین صدیق، یکی از قضات دیوان عالی کشور به محمد رضا پهلوی است که راجع به موضوع فساد مالی از جمله اخاذی و ارتشاء، ریشه دار در سازمان ژاندارمری و واحدهای متبوع آن از جمله پاسگاه‌ها و وظیفه عمومی صحبت و انتقاد می کند و به نقش مهم سپهبد امیر عزیزی در زمینه مبارزه با فساد مالی، کارشکنی، واگذاری اجاره و مزایده واحدها و پاسگاه های تابعه ژاندارمری توسط درجه داران و افسران سازمان ژاندارمری اشاره و درخواست می­کند تا اقدامات بیشتر و موثرتری در زمینه مبارزه با فساد توسط سازمان امنیت کشورصورت بگیرد.

تاریخچه

ژاندارمری یکی از نهادهای انتظامی و نظامی ایران بود که از دوره قاجار تا جمهوری اسلامی فعالیت داشت. ژاندارمری سوئدی و نیز ژاندارمری دولتی ایران و به اختصار « ژاندارمری» نام یک نیروی نظامی بود که از سال 1288 (1910 میلادی) در ایران تشکیل شد. این نیرو به درخواست دولت ایران از دولت سوئد و به دست دولت مذکور به وجود آمد. این واحد مسئول امنیت راه ها و اماکن بیرون شهری بود. قدرت محمد رضا پهلوی در نیروهای مسلح نهفته بود و او به عنوان فرمانده کل قوا بر تاسیسات نظامی نظارت داشته و در زمینه مالی و تسلیحاتی نیز به آنها اولویت می داد. همین امر سبب پیداش نیروهای مسلح مجهزی شده که به جای رو در رو قرار گرفتن با شاه از او حمایت می کردند. یکی از این نیروها ژاندارمری با 75000 هزار نیرو بود. یکی از پایه های اصلی نارضایتی مردم در انقلاب 57 فساد مالی قدرتمندان و صاحب منصبان در دوران پهلوی بود به گونه ای که فساد مالی به یکی از مسایل سیاسی عمده ایران بدل شده و بخش اعظم انتقاد از شاه به قالب انتقاد از فعالیت های غیرقانونی اطرافیان و صاحب منصبان درآمده بود. از طرف حکومت تلاش هایی در راستای مبارزه با فساد صورت گرفت. در بخش عمده دهه های 60 و 70 ( میلادی) اداره سوم ساواک که مسئول امنیت داخلی بود و پرویز ثابتی مسئولیتش رو بر عهده داشت، موضوع فساد مالی نخبگان سیاسی را یک مسئله امنیت ملی می دانست و گاهی می کوشید در این زمینه گزارش هایی را برای شاه تهیه کند. واکنش شاه در مقابل بیش و کم این گزارش ها یکسان بود و از مضمون آن ها بر می آشفت و اداره سوم را به فضولی در مسائلی که در حیطه وظایفش نبود متهم می کرد. دراردیبهشت 1353 پس از کشف فساد مالی بزرگ و ریشه داری در سازمان ژاندارمری سپهبد فریدون فرخ نیا توسط شاه عزل و ارتشبد قرنی به جای وی منصوب گردید و سایر درجه داران و افسران ژاندارمری تسلیم کمیسیون 5 نفری شدند. ریاست کمیسیون فوق الذکر را ارتشبد ازهاری بر عهده داشت و مسئول رسیدگی به اتهامات وسوء استفاده های مالی در سازمان ژاندارمری بود. سپهبد فرخ نیا که از ارتش به ژاندارمری مأمور شده بود به تنزیل دو درجه تنبیه و بازنشسته شد و بقیه افسران و درجه داران به اتهام و مسئولیتشان در جریان سوء استفاده های مالی به تنزیل درجه و اخراج از ژاندارمری و استرداد مبالغ اختلاس شده محکوم گردیدند.

شکایت سناتور شمس الملوک مصاحب از عملکرد شهرداری تهران در اجرای طرح بزرگراه فرحزاد /۱۳۵۷

محل نگهداری: سازمان اسناد و کتابخانه ملی، آرشیو ملی ایران          

این سند حاوی شکایت سناتور شمس الملوک مصاحب به جعفر شریف امامی نخست وزیر از تخلفات و کارشکنی‌های شهرداری تهران در اجرای طرح بزرگراه فرحزاد است. با ایجاد انحراف در مسیر بزرگراه مزبور بنابر مصلحت ها و فعالیت‌های اشخاص صاحب نفوذ، جاده به جای عبور از مسیر مستقیم، از جاده انحرافی عبور کرده است و منزل مسکونی شاکی را که در کوچه چهارم امیرآباد شمالی قرار داشته در برگرفته است. در این شکایت آمده است که شهرداری به دلایل واهی و بدون انجام هرگونه کارشناسی مبلغ 4٬226٬880 ریال حق مرغوبیت ملک نامبرده را به ناحق از او مطالبه کرده است. با اجرای نیمه کاره طرح ساختمان‌ها و بناهای واقع در کوچه مذکور را به صورت مخروبه به حال خود وانهاده و ساکنان آنجا را بدون پرداخت خسارات مکفی و قانونی و یا تدارک محلی برای سکونت آواره کرده است، مامورین شهرداری درمراجعه به محل ادامه کار را منوط به پرداخت رشوه های گزاف و خرید اتومبیل برای آنها کرده اند و این کار در حالی انجام شده که همه ساختمان‌ها و بناهای اداری و دولتی واقع در همان محل بدون هیچگونه دستکاری کماکان مورد استفاده ادارات قرار گرفته اند.

تاریخچه

حوادث این سند در زمان شهرداری غلامرضا نیک پی رخ داده است. غلامرضا نیک پی، مورد حمایت هویدا بود و در یک رأی گیری فرمایشی به دستور هویدا و تایید شاه شهردار تهران شد. سناتور نمازی در گفتگو با غلامحسین خوش بین که از وزرای سابق دادگستری بود می گوید: به طوری که استنباط می‌شود نیک پی شخصی صالح و مفید نیست، خوش بین جواب داد: ‌این موضوع کاملا صحیح و منطقی است نامبرده شخص کوچک و نالایقی است.

به عنوان نمونه بخش 312  ساواک که در حال جمع آوری گزارش های شهرداری بود نوشته: اینکه شهردار تهران از بدو احراز سمت شهرداری تاکنون طرحی نداشته و عملی انجام نداده صحیح است. اینکه غلامرضا نیک پی به دروغگویی شهرت دارد مورد تایید منابع واقع گردیده است.

نیک پی در فساد اقتصادی و رشوه ید طولایی دارد. عطاالله خسروانی می گوید: شنیده ام نیک پی در شهرداری با باند دزدهای آنجا همکاری می کند. غلامرضا ایلخانی کارمند وزارت کشور و مدیر مجله دفاع غیر نظامی، دریافت رشوه نیک پی از محل خرید ماشین آلات برای شهرداری از چکسلواکی را برملا کرد. او می گوید ما شاهد هزاران کار خلاف از آقای نیک پی هستیم ولی از آنجایی که نخست وزیر از او دفاع می کند جرات گفتنش را نداریم.

همچنین ساواک گزارش نموده، شهردار تهران ۲۰۰ میلیون تومان از صاحبان اراضی غرب و شمال غرب تهران رشوه گرفته است. این اقدامات شهردار در حکومتی فاسد پهلوی نادیده گرفته شد و نیک پی در زمان وزارت کشور امیر قاسم معینی، مجدد برای چهار سال فرمان شهرداری تهران را از محمدرضا پهلوی دریافت کرد و چند ماه پس از انتصاب به کره جنوبی سفر کرد . بازگشت او مصادف با شدت گرفتن انقلاب اسلامی شد و باعث برکناری غلامرضا نیک پی از شهرداری تهران و زندانی شدنش گردید

پیشنهاد عزل و برکناری امیرعباس هویدا(وزیر دربار) و ناصر یگانه(دادرس دیوان عالی کشور)/۱۳۵۷

محل نگهداری: سازمان اسناد و کتابخانه ملی، آرشیو ملی ایران         شماره بازیابی: 21204 /230

نامه دکتر علی اکبر شوشتری مدیر روزنامه خاک نفت و نماینده دوره بیست و دوم مجلس شورای ملی به محمدرضا پهلوی ، در خصوص دستورات ایشان به هنگام نخست وزیری شریف امامی مبنی بر جلوگیری از غارت و چپاول اموال عمومی،

شوشتری از محمد رضا پهلوی درخواست مینماید که امیرعباس هویدا وزیر دربار و ناصر یگانه رئیس دیوان عالی کشور را در رابطه با چپاول اموال عمومی و بهاییت از مناصب خود عزل کند. طبق گفته ایشان این دو نفر دست به چپاول و دزدی اموال عمومی زده، خصوصا پس از اصلاحات ارضی، میلیاردها ریال از اموال را حیف و میل نموده و توسط ناصر یگانه اسناد و مدارک آن از بین برده شده است. همچنین انتصاب بهایی بودن هویدا خصوصا در شرایط فعلی جامعه (انقلاب)، ایشان باید از مناصب خود عزل گردند. شوشتری از محمدرضا پهلوی درخواست ملاقات حضوری جهت ارایه اسناد و مدارک و مستدلات خویش را دارد.

تاریخچه

امیرعباس هویدا سیاستمدار ایرانی طولانی­ترین دوران نخست وزیری را در تاریخ ایران داشته است. وی در نوجوانی با افرادی چون احسان طبری دوستی و مراوده داشته و به همین دلیل عده ای وی را چپگرا میدانستند. در زمان تحصیل در فرانسه با عبداله انتظام آشنا شده و از طریق وی عضو فراماسیونری گردید. وی با کمک حسنعلی منصور کانون ترقی را تاسیس نموده که مورد تایید محمدرضا پهلوی گردید. چندی به عنوان وزیر در هیات دولت حضور داشت تا سال 1344 که به سمت نخست وزیری منصوب و به مدت 12 سال و 6 ماه در این منصب حضور داشت، تا اینکه توسط شاه برکنار و زندانی گردید. و درسال 1358 توسط دادگاه انقلاب اسلامی به جرم چپاول اموال عمومی و گرایش به بهائیت به اعدام محکوم گردید.

ناصر یگانه تحصیلات خود را در دانشگاه سوربن در رشته دکتری حقوق کسب نمود. پس از بازگشت به ایران در دادگستری به فعالیت پرداخت و برای ورود به هیات حاکمه به کانون ترقی پیوست. پس از چندی از قزوین به وکالت مجلس شورای ملی رسیده و با کمک حزب ایران نوین وارد مجلس سنا گردید. در سال 1353 به ریاست قوه قضائیه منصوب شد. طبق اسناد ساواک وی فردی متخلف بوده و باعث مزاحمت بانوان مراجعه کننده و کارمندان زیر دست خود بوده است.

.

شکایت از فساد دستگاه­های اداری به نخست وزیری/1347

محل نگهداری: سازمان اسناد و کتابخانه ملی، آرشیو ملی ایران         شماره بازیابی: ۲۳۰/۲۹۱۵۳

عریضه اعتراضی پاشایی از دانشسرای عالی به امیرعباس هویدا نخست وزیر در خصوص فساد دستگاه های اداری در شرکت برق، شرکت اتوبوسرانی در حمل نقل شهری، اختلاس دراستانداری­ها، فرمانداری­ها و تبلیغات پوچ در نشریه سپاه دانش در مورد اصلاحات ارضی و کم کاری علمی دانشگاهیان(جعل مدارک توسط استادان دانشگاه ) و عدم استفاده از اشخاص شایسته در راس امور اداری و عدم اجرای تصمیمات کنگره انقلاب اداری و بخشنامه نخست وزیری و نقل سخنان از شاه و هویدا در مورد اصلاحات ارضی، آزادی بیان و انتقاد پذیری در راستای اصلاح ساختار اداری

تاریخچه

کنگره انقلاب اداری  در ۸ بهمن 1346 با حضور تعدادی از استادان و کارشناسان این فن تشکیل شد. در روز سوم کنگره، سخنرانان ملاحظه کاری و ترس از ساواک را کنار گذاشتند و خواستار یک انقلاب واقعی اداری در ایران شدند لذا در قطعنامه پایانی کنگره پیشنهاد های متعددی ارائه دادند: ازجمله منطقه­ای کردن بودجه بعضی سازمان ها، سپردن اموری مانند آب، برق و تلفن به شهرداری ها، تشکیل شوراهای شهر و استان و شوراهای منطقه ای آموزش و پرورش و بهداری، اجرای قواعد بازرسی و تشویق و تنبیه در سازمان های دولتی، انتخاب مدیران دوایر از میان تحصیل کرده های آن رشته، تشکیل شورا های عالی هنر، کار، مطبوعات، کتاب و معادن .

اما به مرور زمان مشخص گردید با وجود تمام تبلیغات کنگره، جز تاسیس شوراهای آموزش و پرورش و شوراهای شهر و استان و ایجاد سازمان بازرسی کل (بازرسی شاهنشاهی)، ثمره دیگری نداشته است.

بیانات محمدحسین اسحقی‌نژاد نماینده مردم تبریز نسبت به اقدامات دولت شریف امامی/1357

محل نگهداری: سازمان اسناد و کتابخانه ملی، آرشیو ملی ایران          

مشروح مذاکرات جلسه فوق‌العاده مجلس شورای ملی در روز سه ش

نبه 21 شهریور سال 1357است که به پیشنهادات و انتقادات محمد حسین اسحقی‌نژاد نماینده مردم شهرستان تبریز نسبت به اقدامات دولت شریف امامی پرداخته شده است. در بیانات نماینده مردم تبریز، ضمن تسلیت به مناسبت کشتار روز جمعه 17 شهریور، در بحث بیان مشکلات و نارسایی های دستگاه‌های اجرایی و حزبی کشور، به مسئله غفلت و سهل‌انگاری افراد حقیقی و حقوقی در حادثه سینما رکس آبادان و محکومیت حادثه مزبور اشاره شده، در ادامه انتقادات تندی نسبت به اعلام حکومت نظامی از طرف دولت و اسائه ادب به روحانیون وقت از جمله آیت الله شریعتمداری ایراد گردیده است.

تاریخچه

جعفر شریف ‌امامی فرزند محمد حسین(حاج شیخ نظام‌العلما) در سال ۱۲۹۸ش ‌در تهران به دنیا آمد. شریف ‌امامی در مدرسه «شرف» تهران تحصیل کرد و پس از سپری کردن دوران ابتدایی به همراه محصلین اعزامی به آلمان به آنجا رفت. او سپس در سال ۱۳۰۹ش ‌به ایران بازگشت و به سمت های متعددی از جمله وزارتخانه‌های راه و ترابری و کشور منصوب شد. شریف امامی سرانجام در اسفند ۱۳۳۲ش ‌در دور دوم مجلس سنا به عنوان سناتور انتخابی تهران وارد مجلس شد. وی به جز ریاست مجلس سنا به ریاست «لژ بزرگ فراماسونریِ» ایران نیز منصوب گردید. بعد از کابینه منوچهر اقبال و برکناری وی به دلیل آشکار شدن تقلب او و دست بردن در نتایج انتخابات دور بیستم در ۱۳۳۹ش ‌به نخست وزیری رسید. دوره اول نخست وزیری وی با بحران‌های زیادی مواجه بود. مشکلات دولت شریف امامی شامل: تیرگی روابط ایران با کشور شوروی و اعتصاب معلمان و کارمندان بود که منجر به کناره‌گیری او شد.

محمد رضا پهلوی از دهه سوم سلطنت، به زعم خود دست به یک سلسله اقدامات اصلاحی زد. ‌او که امیدوار بود از عهده حل مشکلات برآید، در روزهای بحرانی 1357 ناچار شد، دوباره شریف ‌امامی را به عنوان نخست وزیر برگزیند. ‌شاه در تلاش بود با انتساب مجدد او، این بار چهره درستی را از شریف امامی نشان دهد.

اهدای اشیاء عتیقه به شخصیت‌های خارجی در دوره پهلوی –سال 1343 شمسی

این اسناد شامل تصویب­نامه­های مجلسین سنا و شورای ملی و همچنین ابلاغ فرمان محمدرضا پهلوی به وزارت فرهنگ دایر به اجرای مصوبات قانونی اهدای اشیاء عتیقه به شخصیت‌های ممتاز خارجی است. در محتوای این اسناد به اشیایی اشاره شده که طی حفاری­های غیرمجاز در مناطق باستانی کشف، توقیف و تحویل موزه ایران باستان شده­اند. اشیاء شامل مجسمه گاو کوهاندار شاخدار و کاسه و کوزه­هایی با ویژگی­های خط کوفی و برجسته ، نقوش هندسی و ترنج هستند که قدمت تاریخی آن­ها از هزارة اول قبل از میلاد تا سده­های اول هجری می­رسد. مجوز خروج این اشیاء از موزه و اهدای آن­ها طی دیدار شاه با ملکة دانمارک، رییس جمهور هندوستان و رئیس موسسة خیریه انگلستان از جمله مصادیق اجرای این قانون است.